җәмәгать

сущ.

1) о́бщество, наро́д (круг людей) || обще́ственный

җәмәгать каршысында — пе́ред о́бществом

җәмәгать мәнфәгатьләре — обще́ственные интере́сы

җәмәгать оешмалары — обще́ственные организа́ции

җәмәгать урыннары — обще́ственные места́

җәмәгать фикере — обще́ственное мне́ние

җәмәгать эше — обще́ственная рабо́та

җәмәгать эшлеклесе — обще́ственный де́ятель

2) общи́на || общи́нный

Финляндиядәге татарлар җәмәгате — тата́рская общи́на в Финля́ндии

мөселман җәмәгате — мусульма́нская общи́на, мусульма́нское населе́ние

авыл җәмәгате — се́льская общи́на

3) гру́ппа; тру́ппа, о́б́щество

театр җәмәгате — театра́льное о́бщество (труппа)

4) гра́ждане, прихожа́не (при обращении)

җәмәгать, минем ни гөнаһым бар? — гра́ждане, в чём моя́ вина́?

5) уст. супру́га, жена́

җәмәгатең бармы? — у тебя́ есть жена́?

6) уст. семья́

•

- җәмәгать башлангычы тәртибендә

- җәмәгать гаепләүчесе
- җәмәгать җыены
- җәмәгать милке
- җәмәгать эшчесе
- җәмәгатьтән аерылу
- җәмәгатьтән аерылган кеше